neyse...

gözlerimin çanaðýna asýlý yürek nasýrlarým
dünden kalma sensizliði omuzlayarak
yalnýzlýk köþkünden gün aralýyorum
nasýlým diye sorma
zemherinin çiðle birleþtiði yerden doðuyorum
bu yüzden yeni halimi biraz yadýrgýyorum

merak etme, büyütülecek bir þey yok
sadece gelirken doldurduðun boþluk,
giderken daha büyük çukur açtý içimde
kimse farketmesin diye yokluðunu,
içimi özleminle örtüyorum

günüm nasýl geçiyor diye merak etme
tamamen organik bir ihanetin,
etkisi yüksek yalnýzlýkla güne baþlýyorum
akþamdan kalma kederden yudumlayýp
son derece saðlýklý kahvaltý yapýyorum
anlayacaðýn iyiyim…

sen nasýlsýn?
uðruna heba edildiðim hayallerine kavuþtun mu?
baðýþla…
sahiden merakýmdan soruyorum
kumaþý saðlam yorganýn saðlam insandan,
jantlarý parlayan bir arabanýn,
yüzüne bakarken
gözleri parlayan aþýktan farký nedir?

ten yangýnlarýn,
can aðrýlarýma denk geliyor mu?
elinden tuttuðun akýl seni huzura,
serildiðin çarþaf seni mutluluða
ve…
dokunduðun ten seni aþka götürüyor mu…?

neyse…
biliyorum ki
köksüz gövde çürümeye,
gövdesiz dal kýrýlmaya,
dalsýz yaprak savrulmaya mahkumdur…
Sosyal Medyada Paylaşın: