DEMEDİN

Sen Ýnsan’sýn bazen insan da þaþar..
Bir bakmýþsýn yaþýn elliyi aþar !
Bilirsin, bedenler ruhsuz da yaþar;
“Birlikte bir ömür sürsün” demedin..

Kulak verdim yalan, doðru sözüne
Aðzým açýk baktým , durdum gözüne
Bu sevdanýn zehir kattýn özüne
“ Gönül muradýna ersin “ demedin..

Yarým kalmýþ çilem sinemde durur,
Hayalim gönlümde yutkunmak zordur!
Düþünmezsin: “ Eden mutlaka bulur !;
“ Ardýmdan, sen öyle dersin ” demedin..

Engel bildiðini aþýp geçmedik!
Mutluluk dedik bir yudum içmedik..
Bu yazýyý deme sakýn seçmedik!
“Kitabý defteri dürsün ! “ demedin..

Gönül kapýmla açtým evimi,
Önce tuttun sonra ittin elimi.
Ne zaman gördün de kaçtýn kelimi ?
“ Ýsteyen kelini görsün” demedin..

Geceleri böler sinsi rüyalar.
Her nedense yarým kalýr hülyalar.
Aradýðýn neydi ? -Hangi dünyalar?
“ Git, Allah belaný versin ! ” demedin..

Mýsralara sýðmaz yazsam da adýn
Masalarda zehir olacak tadýn
"Yalnýz benim olsun !" dediðim kadýn:
“ Ömrünü yoluma sersin ! “ demedin..


* SIZI- 1995"

Sosyal Medyada Paylaşın: