Noksan gönlüm

Sözlerimi savurur dudaðým arasýnda
Edep dedim dilime dilim kendinde yoksun
Düþünceler kavurur beynimin ortasýnda
Dokunmayýn halime halim kendinde yoksun

Lastik gibi çekerler kelamýmý bir yana
Anlamsýz söz ekerler düþünmeden her yana
Yüreðime çökerler figaným carý yana
Söylemedim âleme âlem kendinde yoksun

Baþýmda bin bir duman tüter oldu serimden
Lafýmýn eleðinde süzüp soldum derimden
Nuru derman kalmadý düþmüþüm can ferimden
Deðmeyin bam telime telim kendinde yoksun

Ömür sona yaklaþýyor sormayýn beni bende
Can kafese sýðmýyor yarasý ne ki tende
Mutluluk dediðiniz hiç var mýydý ki dünde
El vermeyin çileme çilem kendinde yoksun

Þu dünyada muradý alaný göremedim
Gönlümün cefasýndan bir sefa süremedim
Caneli Hakk aþkýyla sevdaya eremedi
Ýncitmeyin gülümü gülüm kendinde yoksun



Sosyal Medyada Paylaşın: