yaðmur dedi görünmeyen bir ülke yaðýnca su yeþilinin yalnýzlýðýna ah bir görseydiniz nerede küf tutmuþ baharlar varsa dinmez bu sýzý bir parkta oturur yabancýlar aphrodite yolculuklarýný beklerler güvercinlerin çektiði arabalarda dönüþüm yollarýný gözetlerler çoðu zaman suç yoktur ölüler ülkesine taþýnan sadece muan kuþudur nerede kantaron varsa orada acý köklü bir geçmiþ vardýr.
II
bir tanrý gökyüzüne oturduðunda buþmanlar uzun parmaklarýyla gösterir baþýmýzýn üstü kýrmýzý altý iskelet ölüsü, hep tutunduk bir dala, kara bir buluta medussa’nýn saçlarý gibi- ay carmela hep öldük, týrnaklarýmýz çekiliyken kalkýn yürüyün bitkin bir hanýmeli ahtapotun kollarýnda taþlar evler, sokaklarý geçin sevmeye, ürkmeye, göðe ve güneþe el vuranlar yemiþli aðaç dallarýna pullu bir ýrmaðýn akýþýný verin bir kuðuyu besleyin kalbinizde
III
gizemli duruþ rodin otururdu bahçede bir kadýrgaya binip kuzeyde dut aðaçlarýna gitsem ne deðiþirdi bu ruhla bu ruhla tek baþýna toplarýz kandilleri, geceleri gölgelerine uzanýrýz yapraklarýn, her park kendi yapraðýný yer belki de hiç duymayýz- ay carmela ne ileri, ne geri bir fýsýltý, yeniden baþlarýz yedi kez vururuz pencereden yýldýzlara baþýmýzý kumdur þakaklarý beyazlamýþ dar zamandýr burada mý kalacaðýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.