KARADENİZ TÜRKÜSÜ (456)

KARADENÝZ TÜRKÜSÜ (456)

Karadeniz Karadeniz.
Gönülleri sara deniz.
Sevdik sevdik alamadýk.
Sevdalara yara deniz.

Gönül budur sever içten.
Kimi gazel der hariçten.
Doðrusu ne bulamadýk.
Aðlayanlar var sevinçten.

Güzellik var asillerde.
Devam eden nesillerde.
Sabit yerde kalamadýk.
Müzikteki fasýllarda.

Ezel bahar olsa bile.
Güller açýp gülse bile.
Yorgun argýn koklamadýk.
Açan güller solsa bile.

Yeþil mavi renk renk deniz.
Al kýrmýzý olur beniz.
Böyle de hiç solumadýk.
Oksijenden doymuþ geniz.

Karadeniz sevdalarý.
Silah olur gaydalarý.
Derinlere dalamadýk.
Paydan küçük paydalarý.

Hesap yapar hal da olan.
Sözde birdir elde kalan.
Yelkenleri salamadýk.
Mizah olur yaþanýlan.

Kayýklara taka derler
Derinliðe yoka derler
Yeþilliði yolamadýk.
Bulutlara saka derler.

Zayi Ozan niye dersin.
Özlü sözü sen söylersin.
Derin aþkla dolamadýk.
Dolu gelir boþ gidersin.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 09/04/2018 Pazartesi
Yayýn :10/04/2018 Salý
www.edebiyatdefteri.com/siir/1157484/

Sosyal Medyada Paylaşın: