düşsel mavilik...

Düþsel mavilik


Kaðýt’a vuruyor gölgeler...

Ne de gülerdim önceleri,
küçük bir kedinin yürüyüþüne ,
Kapatýp aç(a)mazdým uzun süre,
Düþsel bir maviliðe düþen bedenimi.


Þimdi gölgeler ,
sararmýþ eski bir kaðýda
düþüyor .
beliriyorsun mabedimde
Titrek bir esle þiir okur gibi
Sözcükler çýkýyor dünden
Mum a(-l)(-y)azýnda.

Güneþ dönüyor.
Gün dönümleri
gün batýmlarý ,
Ve gölgen beliriyor defterimde.

Ne de gülüyorum o zaman ,
düþsel bir maviliði(e) düþen
ke(n)dimin gözlerine
sonra aynadaki gözlerine.


14.02.2004 Av.Osman Özülkü
Sosyal Medyada Paylaşın: