1. Cismimi yokluyor Ateþ kamalar Aðzýmda bin yýllýk Islýklarla Hayata bu kadar Kör bakýyorum iþte Beynimde güvercinler
2. Seni Bildik yakýnmalarýmdan Önce de tanýyordum Gözlerime katranlar Tüysüz hüzünler býrakan Öfke...
3. Resmini yapýyorum Kaldýraçsýz bir iskeletin Tenin nemli buðusundan Burnuma giren Ýhanetin ko(r) kusu Satýlmýþ kaldýrýmlarda Alýnan bir kadýndýr Artýk gözlerin
4. Yoksul bir evin içinde Nadide bir Piccasso Gibi saçlarýn Dökük sararmýþlýðýna inat Öfkeyle parlýyor Alnýnýn þafaðýnda Ki bu yüzden Rezil yalanlarýn Dokunmuyor kulaklara Görmez çünkü Hiçbir insanýn gözü Yoksul bir evde Nadide bir Picasso’dan Baþka þey Farelerin hükümdarlýðýna Dokundurtmuyor çünkü Açlýðýna bebelerin Allah seni kahretsin PÝÇcasso
5. Ýktidarsýz bir güneþ Parlýyor güya Baþaklarýn üstüne Piþermi, piþirirmi Bilinmiyor Sual olunmaz çünkü Güneþin iktidarýndan Mukadderat iþte ...
Þükrü Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.