ETAMİN

Þair bir abimle edebiyatta gemicilik terimlerinin eksikliðiyle ilgili yaptýðýmýz bir sohbet sonucu az önce yazdýðým þiir.

ETAMÝN
Ýtiraf ediyorum artýk kendime
Evet biliyorum
Sevmiyorum artýk seni
Peki neden bu suskunluðum
Ýplik iplik kendimden kopuþum
Etamin iþlemeli inçe renkler gibi
Eteði belinde anele bir düþ gelgitleri
Medcezir denkleminde ýrgat bir zemheri
Yüzüyor yüzükoyun hayallerim incinmiþler dehlizinde
Rüzgara karþý apaz bir can yelkeni
Kalbimi kan toplamýþ gözlerimde buruk bir kendinden kaçýþ
Rüyalarým alafranga bir marþ türküsü
Düþlerimi hayal gemilerim yakmýþ
Batan geminin mallarý sanki
Yüreðim açýkta kalmýþ bir alarga
Umutsuzluk Ve kördüðüm mesken tutmuþ
Yan yana bir abanda
Sabrýmýn düðümleri kaçmýþ of çekmeye kalmadý caným
Dudaklarýmda aþk terledi
Islak bir sevinç peyda oldu tenimde
Ahraz bir parafla imzaladým seni ömrüme
Þimdi kalmadý seninle bir iddiam ya da hevesim
Mücadele etmekten vazgeçtim

Pýnar Doludeniz
Sosyal Medyada Paylaşın: