pamuk helva renginde bir tebessüm gibi çatlardý günler kabuðu dardý bekleyiþlerin gün hep artardý gecelerden o vakitler baþka türlüsü yoktu ayrýlýklarýn…
bir renk bÝr kokui bir ürpertiydi her þey özlerdin türküler söylerdin gecelere mavi kanatlý bir kuþ gibi yüreðime konardý sesin o vakitler baþka türlüsü yoktu sevmelerin.
þiir çýplak ayaklý elleri çamur çocuktu bahçemizde ya kumdan kaleler yapardý ya kaðýttan gemiler o vakitler baþka türlüsü yoktu sevmelerin.
bir yarýn vardý bir sonraki gün bir yýllar vardý bir de bin yýllar o vakitler baþka türlüsü yoktu ayrýlýklarýn.
çiçek daldaydý apak yýldýz gökte rüzgar aðaç toprak ve söz yerli yerinde o vakitler baþka türlüsü yoktu sevmelerin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.