KUMRULAR GÝBÝ
Dokunsan uslanmam belki, öpersen býrakmam
Okþasan ki saçlarýmý dað olsan da dayanamam
Usanmam yollarýndan, attýðým adýmlarýmdan
Dönmem asla düþlerimdeki umutlardan.
Ve ben yüreðine baðdaþ kurdum bugün
Çökmüþüm dizlerine tatmýþým can þarabýndan
Kendim gibi deðil sanki, sen gibi yürüyorum
Ben gibi deðil hani, aþk gibi görüyorum
Sarhoþum.
Gün olur yükselir duvarlar uzanamam sana
Bakarsýn al kalýr gözlerimdeki hançer
Kanatýr belkide þehrimin en merkezinden
Yürürsem ki o vakit aþk dolu caddesinden
Adýmý topraða mahþer diye versinler.
Ýnceliyorum dar sokaðýndan geçebilmek için
Koþuyorum zamaný yenebilmek adýna
Dur durak bilmeden kavuþabilmek umuduyla
Bir sen, bir ben, bir de biz diyorum
Ve geçen her günü ilk gün gibi yaþýyorum
Ki sen son damlamsýn artýk
Gerekirse aðlar uzanýrým bir karanlýða
Beklerim bir serçenin gözyaþlarýyla.
Gökyüzü bugün yaðmura býrakýyor kendini
Bir fýrtýna, zaman zaman da baþ aðrýsý gibi
Ki seninle düþtüðünde zemzem suyu birikti
Islanýyorum altýnda, sýrýlsýklam aþikarým
Ki sen parýldýyorsun gözlerimin ýþýðýnda
Bir gece vakti keyfe bak, sevgiler gönderiyorum
Verdim yere sýrtýmý yýldýzlarý izliyorum.
Ýçimde bir þey bahçemde kumrular gibi
Gelen her mektupla kalbini yokluyorum
Bir rüzgar, dalýnda dans ediyor yapraklar
Gel al götür beni gönlümün tufaný
Bak kanatlanýyor leylaklar.
.
.
.
KUMRULAR GÝBÝ – Mert Zafer Cansever – Mawish Þiirleri