SUYUN DOSTLUĞUNDA

Susamýþtý dostum,bilmez ki suyun sahibi.
Kendi su iken, suyu arar iþin garibi.

Dostluðunun damlasý,ruhumu serinletir.
Akýþýnda saflýðýn, suyunu kim kirletir.

Bakýnca içi görünür,berraktýr duruþu.
Açýktan sayýlýrdý,kalbinin her vuruþu.

Bakarým yüzüne,kýpýrdamaz hiçbir yerin.
Anladým ki tefekkürde,mevzular çok derin.

Akarken suyu,gönlümün gölgesinde sessiz .
Kalbimiz ülfet eyler,konuþuruz nefessiz.

Dalgalar boyumu aþýnca,yetiþen hýzýr.
Sakinliðine sýðýnýrým,ararken huzur.

Bencillik kurup bekler,nefsin bendine pusu.
Akýþýnda gelmez elbette,suyun uykusu.

Bazen yataðýna sýðmaz,duygularý coþar.
Aklýný peþine takar,hayaline koþar.

Binmez sýrtýna damlalar,içindeki suyun.
Kölelik bilmez,kendi kazanýp yemek huyun.

Sanma dostluk,suyun yüzünde gezen köpüktür.
Ýnsan olana, omzunda mukaddes bir yüktür.



Sosyal Medyada Paylaşın: