alamancý her yerde ayný fark etmiyor ha memleket ha el ha açýk ha sinsi ha dün ha bugün tüm umutlar gibi hem yalancý hem yabancý geriye kalan kursaklarimýzda ki ömürlerimizin posasý gibi,
ne eylersin düþülen yollar deðildi yalnýz terk edilen sevdiklerimiz kaçtýðýmýz mazimiz geleceðimiz de kurban oluyordu bir nevi bir nevi hayata çerez,
göz yaþlarýnda/ydý sýzýlar hüzünlerde yaslar özlemlerde gözü dönmüþ onca hicranlar sanki çok umrunda/ydý vuslatýn karýn aðrýlarý, dualar,
kim isterdi ki kim, bilinmiyen diyarlarý meçhulun sabahlarýný belki tersten doðacak güneþin sabýrsýzlýklarýný esen yellerin kahýrlarýný bir avuç mutlulukta ki hüsraný, kim isterdi ki kim seneler sonra dahi,
ancak yaþayan bilir yarasý kanayan törpülen/e/miyen iç dünyalarýmýzý kolay düþüyor dile alamancý misafir iþçi ah bir bilseler nelerimiz gizli nelerimiz hisli, dýþ görüntü aldatmasýn ruhlarýmýz bile gitti uzatsakta hasretle ellerimizi boþta kalmasý o kadar kýrýcý ki bir akýl durmasý gibi ölsekte bir kalsakta bir deðil bir tek sadece bir þarkinýn sözleri sanki...
(Berlin,07.04.2018)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.