hani yelken açmýþtýk ya, masmavi bulutlara. tutmuþtuk kanatlarýný, anka kuþunun.
eþelemiþtin topraðýný,yüreðimin, tohumunu ekmiþtin ya sevdanýn.
bazen çok konuþuyorduk ya, sarý saçlý, mavi gözlümü olsun. yoksa, ver elini dünya turuna diye, karar verememiþtik. sen kalkar birer kahve yapardýn, tam karþýma otururdun,eski günlerdeki gibi, eskileri konuþurken bazen dalardý gözlerin, bazen de ben derinlerine inerdim suskunluðumun.
böylece geçerdi günlerimiz derken þimdi ne sen kaldýn,ne de senli hayallerin.
bir ben kaldým, benimle. þimdi, birde seninle yaþadýklarým kaldý, benimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.