Nerden geldik, gideriz? Buza kesmiþ ayaklar.
Her mevsimin güneþi, ýsýtmýyor bizleri.
Usta eli söndürür, doðmaktaki yýldýzlar.
Güneþi seyrederken, yakmýþsak fikirleri.
Karanlýklar kayýyor, altýmýzdan durmadan.,
Kurtlar sevinsin artýk, bu kaçýncý, kýþ ayý.
Gölgeleri kovalým, sabahlar uyanmadan.
Doðrulmalýsýn artýk, gelmekte bahar ayý.
Nefese yetermiki, mahallenin ciðeri,
Ýçimizi týkamýþ, soluk, soluk yangýnlar,
Kapýlarý çalmakta, ateþten gölgeleri,
Kutsi bir emanettir. bizlerdeki aynalar.
Yaþlý gözlerindeki, yok olmayan o vicdan,
Düþtü düþüyor derken, yaprak gibi eline.
Bize uzakta iken, mezarýn korkusundan,
Takýlý verdi birden, ölümün tellerine
Þahin HANELÇÝ
01.10.2007
ELAZIÐ
Fotoðraf Cemile Haþimoðlu’na Aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.