terk ediyoruz, basit arzu ve lezzetler için en deðerli ufkumuzu ne çok baðlandýk dünyayý kaybettik diyorum, ruhumuzu ah keþke kalbimizde hiç sönmeyen doðsaydý mutluluk güneþi ve dökebilseydik eteðimizdeki taþlarý, atsaydýk içimizdeki leþi *** kirlendim, çalar söylerim kendi adýma, her düþüncem bana fýrsat harap oluyorum gün ben gün ve eridi imaným kalmadý itaat kýskançlýk duygusu sarmýþ ruhumu ve acý çektirir bedenime gönlüm zindan hücre mahkumuyum, digergamlýk hak getire. *** nerede gözyaþým kalbim kaskatý taþ olsa erir olanlardan yüreðim hissiz dökülse bir damla rahmet yüklü tohumlardan dile gelse göz pýnarlarým süzülse ýþýl ýþýl yanaklarýmdan Rabbim yalvarým bir çýkýþ ver bana, kurtar içimin karanlýklarýndan *** yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.