ço
DÖKÜLDÜ
Hazanda düþmeyen kuru yapraðým
Zemheride tipi esti düþürdü
Zaten kýrk yamalý olan ceketim
Bir ipliðini çektim hepsi söküldü
Atým eþkin idi kükrer kiþnerdi
Ayaklarým bastýðým yere iþlerdi
Þair sýðýrtmaçtý daðda kýþlardý
Dünya hevesimi yedi bitirdi
Hallaç yayý gibi sert idi yayým
Servi dalý gibi uzundu boyum
Yýllar çabuk geçti sayamadým ayým
Kýrk beþimden sonra belim büküldü
On beþ yýl gençliðim daðlarda geçti
Yataðým topraktý yastýðým taþtý
Yaþlanmayý kovdum hep gençlik kaçtý
Farkýna varamadan saçým döküldü
Yaþ elli beþ þimdi ikinci bahar
Bu baharda çabucak eriyor karlar
Aðarmýþ kýrlaþmýþ saçlar sakallar
Yeþersem de bað olmam kaným çekildi
Yeter þair Ýsmail karamsar olma
Hayat yaþamaktýr dünyadan yýlma
Hak bildiðin yolda yürü hiç durma
Ölüm emri canlýlara haktan verildi
04 Ocak 2000 ev Ýsmail Detseli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.