SUSKUNDU AY IŞIĞI

Yüzünde bir aþkýn ölümsüz gülümseyiþi
Güneþten aldýðýn yeni kanatlarla,
Avuçlarýmýn içinde olduðunu gördüm
Geldin çarpýþan iki nehir gibiydik,
Ve ayný yüzle sürüklenen,
Göz kamaþtýran tek nehir olduk
Yüreðime damýtýlmýþ bir can býraktýn.
Yüzümde ölümsüz bütün canlýlarýn,
Gülümseyiþi açtý
Hayal kurduðum kadar mutlu kaldým..
Seni düþlediðim kadar utanðaç
Bir mezarlýktý kalbim ah mezarlýk.
Ama sen yaþýyorsun ya
Payýmýza düþen gece gibi susmak,
Gündüz gibi konuþmak
Günahsýzlýðýn altýn devri kapandý
Ýþðal ettiðim yerin gövden olduðunu ,
Söyle
Sözler kendini ýrmaða býraktý artýk
Kendimi sürðün gönderdim bu kentten.
Bu kaçýncý kendi kendimle konuþmam..
Kaçýncý kendi kendimi kovalayýp durmam.
Ölüm bir terdi boþaldý alnýndan
Oysa ben gülümsedimmi
Su oynar
Ateþ soyunur
Yüreðimdir kabýna sýðmayan nehir
Beni en çok çeken kokun
Vede toprak
Biten uygarlýkta insan ölmesin diye
Öldüm
Geceler sustu ateþ köz gibi açýldý
Ateþmi ýssýzlaþtý senmi ateþ oldun
Kimsesiz bir bulut saðýyor bizi þimdi
Kimsesiz yaðmurlar giriyor düþlerimize
Bundanmýdýr kaybolan sevdalar
Bundanmýdýr yakýlan umutlar

21.5..2008
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: