Güzelliði efsunlu o güz bahçelerinden, Esiyor ýlýk meltem tatlý lehçelerinden. Çalýyor, duyuyorum tambur ve ney derinden, Eski sevdâ, eski aþk, kalp oynuyor yerinden, Ruhlara dolan naðme, akan alýn terinden...
Hâlenur Kor
(Sevgili ve rahmetli þair Ýlhan Geçer’i 1996 yýlýnda ’Pera Palas Þiir Günleri’nde tanýdým. Yüzünde hep o nâzik gülümsemesi, sorularýmýza candan cevaplar verir, bizi güzele ve doðruya yönlendirirdi. Epey yaþý olduðu ve gözleri de pek iyi görmediði için þiirlerini çoðu zaman bana veya baþka arkadaþlara okuturdu. Onun þiirlerini okumak, benim için onurdu. Bazen sohbet ederdik. Ýç dünyasýnýn çalkantýlarýný, ilk aþkýný, hayatýnýn acýlarýný, hasretlerini anlatýrdý. Onlarý dinledikten sonra, þiirlerini daha duygulanarak okurdum. Her þiir gününde benden bir þarký da istedikleri zaman, sevgili Ýlhan Geçer, ’Beklerim her gün bu sahillerde’ þarkýsýný söylememi isterdi. Vefâtýndan on veya onbeþ gün önce arkadaþlar toplanýp ziyâretine gittik. Zarif eþi ve kendisi ile oturup sohbet ettik. Daha da sararmýþ, zayýf düþmüþtü. Bizlerin ziyâreti sanki onu daha canlandýrmýþtý. Vefâtýndan önce ona ithaf ettiðim akrostiþ þiiri okudum. Her zaman onu rahmetle anarým...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.