ŞAKAYIK
Gençliðini düþündüm resmine bakarak
Portreni çizdim hayallerimde
Ellerimle koydum uzuvlarýný tek, tek
Bir ruh verdim Tanrý’dan sana þakayýk…
Giydirdim, kuþattým karþýna geçtim
Büyülenerek baktým sihirli gözlerine
Konuþmaný istedim ellerinden tutarak,
Bülbül gibi þakýyýverdin þakayýk…
Zamanýn vefasýzca geçtiðini gördüm
Acýmasýzca aðaran saçlarýmda...
Hayat, bitmeyen bir serüven derdim,
On sekiz, yirmi beþ yaþlarýnda þakayýk...
Bir kývýlcým sýçradý, kor düþtü yüreðime
Yaktýn, kavurdun benliðimi sararak...
Adýný soramadým taþ kesildim adeta,
Yavaþça eðildi ‘’Sevgi’’ dedi þakayýk…
Dikenine katlanýrdým gönlümün,
Görmesini arzulardým her dem halimin.
Sevdasýyla yanýp, bir vefasýz zalimin
Yanýp, yanýp kül olmuþum þakayýk...
Biliyordum hayallerin boþ olduðunu,
Biliyordum ayrý bir dünyada kaldýðýmý.
Ama memnundum yýldýzlardan...
Sana benzetiyordum parlak olaný þakayýk...
Hani nerde o yaþadýðým mevsimler
Bahar, yaz geçti hazan kaldý geriye
Niçin terk ediyorsunuz ey dostlar,
Yoksa Azrail haber mi saldý? Þakayýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.