akla birazcýk olsun fikir sýðdara bilseydik belki gelmezdi baþýmýza bunlar, mesela insan görüntüsünde yaratýklar çerçevesiz karanlýklar batan batana dört köþe yarýnlar,
kalbe birazcýk olsun yürek soka bilseydik yaþamazdýk belki, kalabalýklarda ki yalnýzlýklarý sevdasýz aþklarý bitip tükenen o çoþkulu ihtiraslarý,
umuda birazcýk olsun kanat taka bilseydik nelere nasip olurduk uçmaktan gayrý, örneðin takvimde ki tek toz pempe günlere bir tek baharlara indirgenen mevsimlerde, aramaya gerek kalýnýlmayan her köþe baþýnda öpücük santrallarýna,
zamana birazcýk olsun vakit kata bilseydik bakýþ açýmýz deðiþirdi, deðersiz her þey kýymetlenirdi saniyeler sene seneler yüzyýllar olurdu,
ömre birazcýk olsun hayat ekliye bilseydik fark etmezdi nefes soluk, can ruhta özgür olurken her dört yanýmýz güllük gülistanlýk, mutluluk bulurdu insanda mekan, ay ve yýldýzlarý kýskanýrcasýna güneþ dahi batmak istemezdi artýk...
(Berlin,05.04.2018)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.