İzim Yoluma Düştü
Kaybolup yittin birden, ne bir ses ne de kelâm
Anladým, yolun yine çýkmaz sokaða düþtü
Bir haberin gelmiyor, ne mektup ne de selam
Sazýn teline vurdum, sözün dilime düþtü
O bildik yol göründü, ufkumu sisler bastý
Gülþene hüzün çöktü, güller yüzünü astý
Felek benden ne ister, niyedir bana kastý
Yapraklar savruluyor, yüzün dalýma düþtü
Gurbet uzakta deðil, hemen yaný baþýmda
Ruhun çok uzaðýmda, hayalin hep karþýmda
Bir hasret yeli var ki, eser durur baþýmda
Baðlarým vurgun yedi, sýzýn gülüme düþtü
Bulurum ümidiyle, hep ardýna takýldým
Gölgeni takip ettim, yýllarca adým adým
Farkýnda mýsýn bilmem, benden bir ömür çaldýn
Sonuna geldik artýk, izin yoluma düþtü
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.