İçim Giderdi

Aklýna esince, canlý yayýnda
Feysbuk’a çýkardý, içim giderdi
Þeker kullanmazdý, asla çayýnda
Kendine bakardý, içim giderdi

Canandan geleni, etmeden figan
Gönül sarayýnda eylerdi mihman
Gözlerinin içi güldüðü zaman
Menekþe kokardý, içim giderdi

Kýskanýrdý kesin baktýðý ayna
Etmezdi þuhluktan asla imtina
Bulur buluþturur, her gün saçýna
Karanfil takardý, içim giderdi

Selama dururdu görünce kamer
Reverans ederdi bastýðý mermer
Lahuri þalýndan incecik kemer
Belini sýkardý, içim giderdi

Yalancý bahardan almamýþ hisse
Gönül kapýsýný çalmamýþ kimse
Ne zaman el ele mutlu çift görse
Ýnciler dökerdi, içim giderdi

Anlayamaz onu olmayan sarraf
Çözemez özünü hiçbir filozof
Çekince feleðe derinden bir of
Daðlarý yýkardý, içim giderdi

Olalý yüreði aþkla cezbeli
Bulmazdý yatakta seherin yeli
Gecenin bir vakti ellere seli
Su gibi akardý, içim giderdi

Ben azca söyledim sen çokça anla
Hiç iþi olmazdý demle, devranla
Hiçlik makamýna kýnalý canla
Gözünü dikerdi, içim giderdi

Gözyaþý selinde artsa da debi
Eyüp’ün yoluna olarak tabi
Felek aynasýnda Delibal gibi
Boynunu bükerdi, içim giderdi

Celil ÇINKIR - DELÝBAL

Sosyal Medyada Paylaşın: