Ne ki yalnýzlýk. Yalnýzlýk, bir korku. Sokaklara küsmüþlük. Bir ürperiþ,bedbinlik.. Belki bir kendine geliþ,belki bir son buluþ. Yoksunluðun,kimsesizliðin sembolü. Ruhun acýdan kývranýþý. Sinenin patlayacak gibi olmasý.. Demiþler ki:”Yalnýzlýk Allah’a mahsus.” Yalnýzlýðý çeken bilir. Dört duvar üzerine gelir mi gelir. Kýr þu kapýyý. Çýtýrtýdan,duvardaki gölgelerden bile ürperiþtir yalnýzlýk. Yalnýzlýk yaþantý olamaz, Yalnýzlýk "ademe" gelmez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakup onat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.