Bu güzelim yaz günü
Yaþlý çýnarýn gölgesinde,
Dostlarla dereden, tepeden
Kapýlmýþýz sohbete
Muhabbetin en koyu
En tatlý yerinde,
Tam da memleketi kurtarmaya
Ramak kalmýþ iken
Zurna çalýyor birileri.
Bu alette ar-namus perde
Ve sesin sýnýrý yok
Topluyor cinleri.
Bu çekilmez iþkence
Ne aðacýmýzda kuþ býrakýyor
Ne de ortamda sükunet
Þeytan diyor;
Al zurnasýný elinden
.............................
Lakin Oðlum Celal!
Sen yine de sabret!
Olsa olsa;
Ya bir ölüm kalým savaþýnda
Ya da kýyamet günü lazým olur bana
Þu münasebetsiz alet
Kalmýyor meclisin tadý-tuzu
Heeey Ebuzýddin Gýygýy!
Kes þunu!
Kes be kardeþim!
Zurnanýn zýrt dediði yerde
Kanatlanýp uçuyor muhabbet
Kapanýyor perde.
Celal Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.