Geceyi uyutalým mý gözlerimizde ? Yýldýzlarý karanlýkta býrakarak, kutsayalým mý tüm korkularý. Býrakalým ay denizden, peydahlasýn yakamozu. Ve ben adý batasýca! kadýn, Yaþamý yaratan tanrýça..! Dilinden kutsal sözler dökülen, tanrýnýn yeryüzündeki yüzüyüm. Belkide adem oðlunun ! isyanýnda gizlenen bir ferman, Yada tanrýnýn buyruðunda Ademin günahýný sýrtlayan eðe kemigi. Ve bir gün hiç bir tanrý hiç bir gün/ah etmeden ölmeyecek.. O gün insanlar bütün tanrýlarý cehenneme atacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İdrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.