Þimdilerde nasýlsýn bilmiyorum Ozamanlar çok korkaktýn Bütün kapýlarý kitler Perdeleri çekerdin Iþýklarý söndürüp Bir köþeye sinerdin
Ödün kopardý Beni sevmekten Artýk korkma Bende vazgeçtim seni sevmekten
Ne kapýný çalarým Ne de pencerenden bakarým Hatta sokaðýnýzdan bile geçmem Görsem bile selam vermem Sen kazandýn ben kaybettim Ödül senin, artýk sevin Kurtuldun benden
Ben son nefesime kadar Seni sevmeyi Sen ise bir solukta bitirmeyi istedin Ne zaman aþk desem ’’SUS’’ derdin
Sustum..!!! Tüm dünyaya küstürüp beni Bir daha sevemeyecek kadar köreltip yüreðimi.. Soldurup gülüþlerimi Ardýnda kapanmaz yaralar býrakýp gittin
Ve bittin..!! Evet bittin Can çekiþirken içimde Acý çeken gene bendim
Öldürmeye çalýþtýkça seni Kan revan içinde býraktýn yüreðimi Solyanýmý yaka yaka Geceyi gündüze kata kata Aylar sonra bugün doðan güneþle Anladým ki sende bende bittin 20.08.2015 Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.