SON DEM
Viran bir sokaktaydý adam
Yüreðinin yiðitliðiydi önde giden
Aþkýn nabzýysa çoktan sýrtýndaki küfeye aðýr geliyordu…
Sevmiþti;
Uzun dalgalý saçlarý vardý yarinin..
Yýllar süpürse de zalimce anýlarý
Hala aklýndaydý deniz kokan gözleri..
Mavinin her tonunu /ve Atilla Ýlhan’ý/ dinlemiþti
Hasretini dindiremediði dudaklarýndan...
/Ben sana mecburum derdi hep/
Ne zaman aklýna gelse hala sýzlardý ciðeri...
Bir nefes çekti cigarasýndan ,bir de kocaman bir off
Vazgeçemediði ikinci sevdasýydý
Dalga dalga yayýldý içine..
Mavisiz,türküsüz bir havaydý kente hakim olan
Þimdi artýk son demiydi gecelerin...
Boðuntulu bir yanlýzlýktý arkasýndan sinsice yaklaþan,
Hayatsa zalimce perdelerini indirmiþti çoktan yüzüne
Çizgilerinin derinliði kadar…
Cigarasýnda çýðlýklar silinen hatýralarla dans ediyordu..
Gözlerini kapadý adam,
Maviyi düþledi beyninin tüm hücreleriyle
Ölüm önünde çömelmiþ beklerken..
Geride kalmýþ aþk uzantýlarýný kattý aceleyle ceplerine,
Bir de yarinden kalan birkaç satýr þiiri
/Tek hazinesi buydu /
Biliyordu zorunlu bir yolculuktu çýkmasý gereken;
Bileti peþin ödenmiþti
Ýlk defa beleþten yiyecekti yani..
Cigarasýný tüm anýlarýnýn üzerine söndürdü,
Bir yudumda aslan sütü..
Maviyi taktý ýslak gözlerinin ucuna
Gece sessizliði doðurdu aðýr adýmlarla
Hayat küskün,kýrgýn
Çatýrdadý ayaklarýnýn altýnda
Ve
Adam sustu....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.