Bahtıma Şivan Düştü

Varlýðýndan yoksun günlerim geçiyor
Yoksul bir serseri gönlüm , amansýz belalardan geçiyor
Sinsi bir sýzý saklý sandýðýmda , kapýmda, eþiðimde
Döneni olmayan yollar hep sana çýkýyor
Paslý demirden ibaret kapýlar çarpýyor yüzüme
Yüzüme deðmeyen ellerin nerede
Bahtýma þivan düþtü , gözlerime perde
Baþýma sensizlik kül olup yaðýyor

Bilemezsin...

Cumbalý evlerin odalarýnda kandiller
Cihangirde yangýn var üsküdarda erenler
Bir yaný ateþ yanýðý diðer yaný sevda
Þehirlerin efendisinde misafir kadim sevgililer

Ýstanbul gibi özlemimsin

Yalýn ayak içimdeki çocuk tekinsiz yollarda
Dikenlerin can yakmaz sevda kokan gülizarda
Yürüyor durmadan , usanmadan , uslanmadan
Ufkuna sürgün düþmüþ zihnim ayak izlerinde
Unutmayasýn !
Ben hala ayný deli
Ayný uslanmaz divanenim

Sosyal Medyada Paylaşın: