Öyle kör bir sokaktan geçti ki kervanlarým; Sordum nasýl yoldur burasý?Söylediler adýný. Dediler ki burasý uçurum, kabuslarýn adresi. Ýþte o an baþladým silmeye kör olan adresleri.
Hüzün deresi,her sildiðim adresin akabinde. Bir huzur can buluyordu zavallý yüreðimde. Günüme yeni gözle aydýnlanan benliðimle. Usul usul yürüdüm penceremdeki Güneþ’e
Oturdum dert ortaðým yalnýzlýðýmýn,yanýna. Ruhumun tek tedavisini izloyordu gözlerim. Uzun uzun tekrar tekrar býkmadan sabrýmla. Her baþa dönen çehren zihnime bir halkaydý.
Artýk binlerce halkalar kanýmda bakisin sevdam. Söyle var mý?O zinciri koparabilmeyi göze alan. Aygülün Dizeleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygül yürür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.