EYLÜL (198.)

Eylül de doðmuþum güz çocuðuyum
Bilinmeyen yolculuða bütün umudum
Her zaman duygularýma yenik düþtüm
Yüreðime eylülün gamlý gölgesi düþtü

Saçlarýma yaðdý mevsimsiz karlar
Baharlar sana güz bana düþtü
Ruhumu okþayan naif bir sestin
Dillerin tutuldu söz bana düþtü

Aþýðý yaþatan düþtüðü nardýr
Bülbülü aðlatan o ahu zardýr
Mutluluða giden yollar düçardýr
Yokuþlar banadý düz sana düþtü

Hiç acýmadýlar her gelen vurdu
Sevdiklerim beni arkamdan vurdu
Yaþanan acýlar beni çok yordu
Hasret hüküm vermiþ yar ayrý düþtü

Yýkýlmýþ dökülmüþ bir viraneyim
Yolunu kaybetmiþ bir divaneyim
He eylül umutla beklemekteyim
Kendi iç dünyamdan bir yýldýz düþtü



Fatma Ayten Özgün
































Sosyal Medyada Paylaşın: