KENDİNDE ARA

KENDÝNDE ARA

Her ne ararsan ara, ille kendinde ara,
O güzel yüreðini atma ateþi nara,
Akýbetin hoþ olsun, hayýr olsun encamýn,
Kendini kurtarýrken dostuna açma yara.

Gönül mülkü sultaný Hacý Bektaþ-i Veli,
Bir Ýlahi âþýk ki onun semahta eli,
Bir nefes ney misali yaþýyor gönüllerde,
Yýllardýr sevgisiyle coþuyor insan seli.

Edepten ödün verme, sen de öyle ol daim,
Her insan bir kitaptýr onunla olsan kaim,
Sebat, sabýr zor deme, uzak dur kötülükten,
Elbet bekleyecektir seni cennet-i Naim.

Akan su gibi cömert, gece gibi örten ol,
Öfkeyi bertaraf et, karanlýðý yýrtan ol,
Gariplere el uzat, fakire sofraný aç,
Ýyilik kefesinde eksilmeden artan ol.

Sen kendini bil önce, baþkasýna atma kir,
Rabbim tek sana vermiþ hem akýl hem de fikir,
“Ýncinsen de incitme” marifet ehlinden ol,
Gönlü zengin olanýn, sevgisi olmaz fakir.

Güneþ gibi doðarken Horasan erenleri,
Geldi Anadolu’ya þahý alperenleri,
Onlar ki karanlýða gönül mumu yaktýlar,
Aþkla kucakladýlar Hakka el verenleri.

Hele sen de bir ara, onu canda bulursun,
Alperen olamazsan yollarýnda olursun,
Onlar gönül insaný, sevgi kalesi gibi,
Dalarsan hazineye nasibini alýrsýn.

O sultanlar sultaný, secdeye vardý bir an,
Hocasý Þeyh-i Lokman, icabet etti o an,
Medrese ortasýnda kaynadý bengisular,
Denizler kapýsýnda özde, yürekti coþan.

En veciz kelimeler hayat buldu dilinden,
Bir gönül haritasý çizildi kaleminden,
Saz, kudüm salkým salkým, ney esrarlý bir düðüm,
Göklere mühür vurdu yer öperken elinden.

Rabia BARIÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: