Saçlarýma yasakladým aðarmayý. Bedenim çökemiyor izinsiz. Bir kez daha görebilmelisin, yaþlanmamýþ suretimi.
Gözlerim yemyeþil parlamalý, seni tekrar gördüðünde. Gamzelerim kýzarabilmeli, sesim arþý inletmeli, mutluluktan.
Mutsuz son istemiyorum. Rastlamalýyýz mutlaka. Gel bir gün Baðdat Caddesine., ya da sahil gezmesine. Bir sinema ya da tiyatroya.
Kim bilir belki de bir kitap fuarýnda. Seni anlattýðým öykülerimle dolu, kitabýmý sergilerken.
Gel iþte bir gün, çýkýver karþýma. Gülümse hafiften, uzatýver elini. Korkma býrakmaz diye.
Öðrendim ben haddimi. Ne kadar istesem de, býrakmak zorundayým. Bana ait olmayan, ve de asla hak etmediðim, bir zamanlar, aþkýma karþýlýk anlamýnda, heyecanla uzattýðýn, güzel ellerini.
Fikret T.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret TEZEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.