Seni gördü ya hani bu gözler,
O andan bu yana her an seni özler,
Sönmez oldu artýk yüreðimdeki közler,
Deliksiz bir uykuya baþlayýp bitmiyor artýk geceler,
Ýpotek etti senli duygular, düþünceler...
Ama, inan ki gönül ne þikayet ne de sitem eder,
Öyle güzel duygular, bu yüreði besler,
Ki; sitem etmek þöyle dursun,
Bunlarýn hepsini kendine bir zevk eyler,
Varsýn uykusuz geçsin geceler,
Uykularýmda varsýn oluþsun delikler,
Dert mi seven gönle neyler,
Bir arkadaþ,"Mutluluklarýný erteleme!", der,
Zira, asla geriye dönmez gidenler!
Herþey zamanýnda
Bir daha tekrarý yok asla,
Demir de dövülmeli tavýnda,
Ah vahla olmuyor sonra,
Sen, bu gönle dolunca,
Umurumda deðil dünya,
Lütfen, kimseyi umursamýyorum sanma,
Alakasý yok inan bununla,
Hepsini sana olan duygularým bastýrýyor da,
Onun için böyle bir durum çýkýyor ortaya,
Kayýtsýz deðilim yoksa yaþadýðým ortama,
Çevremdeki insanlara, beni ben yapan unsurlara,
N’apiim gelip kuruldun gönül tahtýma,
Bu kadar da çok görülmemeli Gönlümün Sultanýna!...
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.