BİLMİYOM

Yokluðun içimde bir sonsuz acý
Nasýlým nerdeyim kimim bilmiyom
Þaþmýþým bu gönül nasýl dayanýr
Bu kadar acýyla nasýl ölmüyom

Aþkýn çiçeklenen acý içimde
Acunu görürüm baþka biçimde
Sevinç buldum her acýnýn içinde
Acýsýz sevinçle mutlu olmuyom

Ben bir garip kulum dertle doluyum
Ben ki dört mevsimde çiçek dalýyým
Sevenlerin kurbanýyým kuluyum
Yýllar var ki bir seveni bulmuyom

Aþkýn yüreðimi söküp gidiyor
Ýçime zehrini döküp gidiyor
Nihat günden güne çöküp gidiyor
Zerre zerre tükeniyom kalmýyom

06/74
Sosyal Medyada Paylaşın: