Raskolnikov ayaklandý sonra sanki bu izbe odada bir þeyler unutmuþtu rüzgar herkesin aklýný baþýndan almýþ pencereden dýþarýya çýkarken yüzyýllar öncesini tekrar yatýrýyordu kaldýðý yere akþamleyin bu hadisesiz hava olayýný saymazsak ve Havva’yý ki masanýn üzerinde duran elma þahittir buna herþey sihirsiz olacak kadar kuruyan mikroskopik bir gerçekti dünya dönüyor biz olduðumuz yerde baþýmýzýn döndüðünü hayal ediyorduk.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.