kendime gelemedim

Öyle duygu yüklüyüm ki; dokunsan aðlayacaðým
Hissettiðim tüm acýlarýmda sana yönelir adresim
Kor üstüne kor baðladým alevden öte yanacaðým
Ýçim eriyor yavaþ yavaþ tükenir sessizce nefesim
***
Nasýl bir uçurumsa bu, kaç kez boðuldum kendimle
Bir cümle aþk kelamýna, baðlandým- aðladým gönlümle
Derler ki; yangýn yerden çýkar, benim ki gönlümde demlenir
Rabbim; acým büyük olsa da ben onu beslerim sevgimle.
***
Gül yapraðýný büyütürüm içimde, karalmasýn bahtý diye
Bir dileme olmasaydý denk gelir miydi? gönlün kanatlarý
Var elbet bir kýrýlganlýk bende, ne kadar yüzüm gülse de
Bir mapushane kurbaný gibiyim gönlüm saydýrýr þafaklarý
***
Elif nasýl sevmiþse be’yi ve nasýl vurulmuþsa künhüne
Çileydi tüm yaþadýklarým ama hiç gocunmadým halime
Sessiz bir mukaveleydi gözler konuþuyordu derinden
Mecnun leylayý tanýyamadý bende gelemedim kendime
***
Hani ben akrebim ya , içelim istersen aðýsýný
Ýkimiz verirsek el ele, birlikte alýrýz acýsýný
Kalbin kalbimin belasý, birde, o þehla bakýþýn var ya !
Ah ki; güneþ sen de doðsun, sende söylesin þarkýsýný.
***
yusuferdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: