ben seni unutacaktım

ben seni unutacaktým

ruhumu önüme çýkan ilk hendeðe atabilseydim
üstünü toprakla örtecektim
bedenimi ölü bir ceset gibi dolaþtýracaktým
anlamlarýn yitirildiði duygunun zirvesinde
anlamsýzlýðýn dibini bulacaktým

ben seni unutacaktým

yaralarýma attýðýn dikiþleri söküp
seni kanatacaktým
sol yanýmla birlikte göðsümden çýkararak
seni atacaktým
ruhumu býrakabilseydim ardýmda
seni imkansýzlýðýn içine iterek
karanlýk duvarlara ruhunu asacaktým

ben seni unutacaktým

bir kadehin cam parçasýyla kesip yüzümü
silüetini yüz hatlarýmdan silecektim
nefeslerini tenime iþlediðinden beri
nöbet geçiren acýlarýmý dindirecektim
tenimi bedenimden yüzüp,
kokunu üzerimden silecektim

ben seni unutacaktým

binlerce kilometre taþýnýn her birine
kafamý vura vura, aklýmdaki seni parçalayacaktým
cinnet getiren düþüncelerde büyüdükçe öfkelerim
nefret zýrhýyla kuþanýp, seni öldürecektim

ben seni unutacaktým

ruhumu hendeðe atabilseydim
yaralarýma attýðýn dikiþleri sökecektim
tenimi bedenimden yüzerek,
söz geçirebilseydim kalbime
seni unutacaktým…

Stockholm 27.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: