KARA BİR IRMAKTA YIKADIM GECENİN SAÇLARINI

kara bir ýrmakta yýkadým gecenin saçlarýný
bir ýþýk çemberi içinde taradým saçlarýný
leylaklarýn kokusu iliþti acýlara
bir düþ kýrýklýðý içinde aradým yankýlarýný
geçip giderken kuruyor son güzün yapraklarý
kýrlangýçlar uçuþuyor geri ver sýrça denizlerde býraktýðým yangýnlarýmý

gençliðimin sokaklarýna uðradým bu sonbahar
arnavut kaldýrýmlý sokaklarda salýnýyordu ulu aðaçlar
genç bir adam gördüm orada yýkanýyordu bir ýrmakta
duru bir dalga denizinde aþk fýrtýnasýna kapýlan
uzaklara götürdü sonra gemilerini

son güzde dolaþýyorum akþam alacasý rýhtýmlarda
ispanyol þarkýlarý söylüyorum sünger avcýlarýna
mora dönen doruklar boyuyor turkuaz adamý
nereye dönsem zehirli yosun kýyýlar sunulan yaban balý
üstümüzde kanat germiþ kuþlardan baþka kimseler yok

kara bir ýrmakta yýkadým gecenin saçlarýný
mango kokusu aþklarla gittiðim gözlerin bir uzakdoðu
özgürlüðe kavuþmuþ köleyim masallarýnda
kaç tufan biriktirdim korsan denizlerin tayfunlarýnda
tutsak bir kelebeksin sevgilim karlý doruklarda
bir balina avcýsý okyanuslarda
yabancý bahçemdeki çiçeklerin açtýðýný
içimin dýþýmýn gün ýþýðý saçtýðýný nereden bileceksin

yitirdim hayatýn güzel armaðanýný
yalýn hayallerimi gömdüm bir doðu masalýna
sessiz avlulara uðruyorum
bir yaprak daha düþüyor ömrümden
titreyerek
ölümsüzlük aðacýna okunan þiirlerdik
ah o eski bir masal
sýrtýndaki alev gömleði çýkarýp nehirlere atýyorum

Kara bir ýrmakta yýkadým gecenin saçlarýný

Ömriye KARATAÞ
27.03.2018


Sosyal Medyada Paylaşın: