RAPUNZELİ

Yüreðime sihirli bir el deðse
hayallerim dönüþse bal kabaðýna
Düþlerim olsa þoför
Güzel bir ayakkabý deðil de
Umutlu yarýnlarýmý düþürsem yere
Ve yâr
Bulsa beni bin fersah öteden...

Gece on ikiyi vurmadan yâr’sýz kalmaktan Korksam
Üvey kýrýklýklarým düþman kesilse
Hor görse beni üvey annem misali
Hayat bozuntusu vehimler....

Üstüm baþým keder koksa
Ve bir el deðse sihrin en karanlýðýndan
Ýz bilmez yollardan gönül balosuna Gitsem
Adýmlarým günlerden mutluluk atsa
Raks etsek gözleri yýldýzlara taþ çýkartan Güzel ile
Saatler dursa aksa zaman
Ve gece on ikiyi vurmak üzere...

Gitmek istemesem bile
Yâr’sýz kalmaktan korkuyorum
Ve düþürüyorum yarýnlarýmý
Umutlarýmý düþlerimi
Ummanlarý aþsa beyaz atlý prenses
Ve kapýma vursa aþk aþk diye
Ve ayaðýma taksa en güzel anýlarý
Ve mutlu son ile bitse hüzünlü vakitler...

Samet Akçar
Sosyal Medyada Paylaşın: