Gözlerinden menekþeler bakýyor, Mor bir mahzunluk, eflâtun sisler... Bir yalvarýþ, bir sesleniþ var gibi, Bilmem ki o gözler, bilmem ne ister?
Gözlerinden menekþeler topladým, Hüzün rengi, sevgi rengi, aþk rengi, Her bir rengi aldým, sevdim, kokladým, Bir demet ki, gönlümde sardým, sakladým, Gözlerinden menekþeler topladým...
Uçuþuyor mor, eflâtun bulutlar, Hangi yöne dönsem o mahzun gözler, Eflâtun göller onun aksini gizler, Buðu buðu, mor, eflâtun akisler, Gözlerinden menekþeler topladým...
Bir rüyâ ki menekþeler denizi, Uzuyor, gidiyor eflâtun izi, Bir hülyâ ki, gülümsüyor dudaðým, Gözlerinden hep sevgiyi kokladým, Gözlerinden menekþeler topladým...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.