Doðarken baþlar týrmanýþý insan’ýn Gelir; aidiyatý olmayan çýplak bir beden Gözleriyle bakýnca dünya’ya Aðlamaya baþlar aniden
Zaman geçer... Güneþe gölge olur bulutlar Yaðmurlar dökülür üstüne... üstüne... ýslanýr Koþar... Koþar... Tan vaktine yetiþmek için Yokuþlarý týrmanýr, her yeni gün doðarken
Bir gün; güneþ çarpar gözünü, körleþir Çürük dallara tutunur, kýrýlýr, dökülür Horuðuna düþer aðacýnýn, yok olup gider Kirazlarýný sayarken...
Ekrem SAYGI 26.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem SAYGI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.