Bir damlaydým aktým dünya ya Sonra bir vahayý tanidým adý yaþamdý ona aktým baðlandým Bir vahadan buhar oldum yaþarken öldüm Sonra birbaktým ki vaha da ben damlada ben Býraktým kendimi o eþsiz var oluþla akmaya Vardýr bir hayýr olan her þeyde Kabul de kaldým ,çünkü olan hayrýma dýr. Ah ile gülmek arasýnda bir yer buldum kendime Aþk ile sarýldým mesken buldum kendime Anladým ki ruhum izlermiþ.beni Ben ise ruhun yansýyan buharý Ol dedi ve oldu ise Teslimim ona ol dediðinde olana ona teslim ondan akan Ondan yansýyan Bir suyun içinde çýrpýndýkça batan Suya teslim olan da onla bir olup akan deryanin kendisi olaným Hem damlayým hem vaha ,hem derya. Olaki o damla ondan var olan
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelda kiray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.