İnanmıyorsan Say

durmadan duran adamýn burnu uzuyor
bir kaç adým toprak
yürüse
yürüse bir taþa oturup
göðe sual sorsa
inanmýyorsan say
benim sana uzayan dudaðým var

hayýr gözlerim yalanlarýný içime taþýyor
bu kadar bulut meraklýsý deðilim
su içen kuþlara bak
yalan söyle hep
unuta bilirsen
unuta bilirsen beni eðer

yanlýþ anlaþýldým yine
kendimi düze çýkarýp anlaþýlmamak deðildi niyetim
asýl arzum biraz gülmekti sadece
geçip karanlýðýmýn umutlarýndan

hayýr dedikçe hep üzerime geliyorsunuz ama
dokunmayýn hiç olmazsa uyurken
avuturken saçlarýmý tatlý yaz
ve mavi sular

dört duvarlý evlerin bildiði
bahçesinde yýldýzlarýn aðladýðý
sesim sesine dolu verse hiç üzülmezdim

hayýr kabul etmiyor bir türlü
son söz bu olmamalý dercesine
zaten aykýrý alacalar da
bir görünüp bir kayboluyorsunuz
ne söylesem
eski bir tanýdýðýna çarpýyor kalbim

ne olur anlat olan biteni
dünya denen bu serüveni

yok olup tükeneceðiz elbet
ama lakin bir þakaymýþ gibi
sakýn yaþýyorum deme ruhuma.








Sosyal Medyada Paylaşın: