Papatyalar elimde, Hâyaller dünyasýnda, Umutla koþar iken, Annemi arar iken, Kurþun önümü kesti. Duyulan acý sesti...
Nice hayaller kurmuþtum, Sarýlacaktým, Anneme, Hâr olan hasret bitecek, Sevgi ,þelâle gibi akacak, Derman yoktu yareme, Hakkýný helâl et diyecektim, Papatyalar,verecektim... Ama olmadý, Kurþun yarasý, Kanatsýz uçamazdým, Yol bulup kaçamazdým, Kaderim, Çare yok...
Yes’e düþmek olur mu? gideceðim yine, Hâyaller ülkesine. Bir kapý kapanýrsa, Öteki kapýdan girerim. Þansýmý deniyeceðim, Annemi görmesemde, sevgisini,hissedeceðim Kâlbimin üst köþesinde, Diz çökerim,önünde....
20.05.2008 Ýnegöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.