GÜZ GÜZELİ HÜZÜN
güz güzeli alaca karanlýkta açmýþ göðsünde bir ala gül
duru bir suya yansýyor sesinin soluðundaki hüzünbaz þiirler
yýkýlmýþ duvarlardan yakýlmýþ kulelerden sana koþuyorum
güz güzeli bir sesin kaldý kýrlangýçlarýn boþluðunda
mumya kefenleri giydirme düþlerime
homeros kadar özgür ve yalýn bu ses
gidenler için sevmeyi istedim olmadý
güz güzeli kaç yaprak düþtü ömrümüzden
fýrtýnalar söndürdü limanlarým ateþten gemilerle
sularý bulanýk bir sabah çið düþmüþ açelyalara
yalnýz istasyonlarda rüzgar uðulduyor
gidenler için sevmeyi istedim olmadý
aðaçlar devrilmeden gel
yýldýzlar sararmadan gel
ömrümüzün hazanýna gazeller düþmeden gel
sularda ýþýyan balýklar çýrpýnmadan gel
siyah beyaz bir piyanonun sesine prelüdler karýþýrken gel
mumya kefenleri giydirme düþlerime
yalnýz istasyonlarýmda yaðmurlu portreler
gidenler için sevmeyi istedim olmadý
güz güzeli
yýkýlmýþ siperlerimde görüyorum seni
hasadýný topladýðýmýz kýrýk suretlerde
gizli bir defin gibi saklamýþým seni içime
ölü aðaç gölgelerinde yaðmurlu bir sonbahar
turuncu renkler ömrümüzün hüzünlü ýþýðýnda
güz sesli kadýn bir plak koydu gramafona
unuttu kýrlangýçlarýn sesini
med cezir saatlerinde sularýn yükseliþini
gidenler için sevmeyi istedi olmadý
Ömriye KARATAÞ
24.03.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.