Uzak rıhtım

Yaralý anýlar býraktýn avuçlarýma,
Ve dört tarafý acýyla cevrili,
yarým yamalak bir rýhtýmda demirlemis,
yelkensiz bir gemi..
Kýzýl baharlarýn taze fidanlarý gibi kýrýlgan yüreðim,
kollarim govdeme aðýr gelirken,
tutmaya çalýþtýðým varlýðýnýn saçlarý kadar uzak,
olmayýșýnýn ucsuz bucaksýz evreninde
Fýrtýnaya kapilmis kar tanesi kadar çaresiz ruhum..

Notalarý hiç yazýlmamýș bir așk șarkýsýnýn
son güftesiyim bu gece,
Bir þeyler eksik hep, bazen bir ses, bazende tek bir hece!
Týnýsýný kaybetmiș sazým ozanýna kýzgýn,
yaralý bir ceylan aslana yenilmis,
dipsiz kuyularda yaz mevsimi ve sonsuz yalnýzlýk...

iki dudaðýnýn arasýna gizlenmiþ ölüm...

Konuþsan düșerim dünyandan sussan zulüm...

Hangi günahýn eþ anlamlýsýysan eðer,
yerinden söküp yüreðimi, gözlerinin büyüsünde büyüttün!
Ah vuslata açýlan kapým, gönül sýzým,
yaktýn büsbütün....

Ben denize küsmüș bir gemi,
Sen ulașýlamayan en uzak rýhtým!
Ben her gece Șiir șiir severken seni,
Kimbilir Kirpiklerinden kaç șair astým!

iki dudaðýnýn arasýna gizlenmiþ ölüm...

Konuþsan düșerim dünyandan sussan zulüm...
Sosyal Medyada Paylaşın: