Sabah saat sýfýr beþ otuz, güzlerim seni bekler Açýk kapýmla bu bekleyiþim, on bir aydýr sürer Neden býraktýn gittin bilmem birþey diyemedim Ne uykuya dalabildim, nede sensiz uyuyabildim. Ne sana vardým,nede ulaþabildim, nede gülebildim. Seninle olacaktýk, ölene kadar sarýlýp kalacaktýk. Yapamadým bir oyana, bir buyana yaslandým. Düþüme gözlerim kapalý dalacaktým, dalamadým Güneþ aðarýyordu, yataðýmda þöyle bir doðruldum Penceremden uzandým baktým gün aðarýyordu. Uykusuzluk halimle, sandalyeme oturdum kaldým, Düþünceye daldým, hala neden sana varamadým. Gözlerimi açtýðýmda, nasýl oldu anlayamadým. Ben yataðýmdan kalktým, nasýl oldu geri yattým. Umudumu yitirmedim, kapým açýk bekliyorum, Umudumla bekliyor , sanma beklemekten sýkýlýrým. Alýþtým ben bu seni bekleyiþlere bir gelebilsen diyorum Nasýl olsa alýþtý beklemeye diyemi çevirdin benim kaderimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.