Sevda Gazeli-Tam Metin

I
Meftun oldum gül yüzüne, canýmýn cananý güzel,
Müptelayým aþkýn ile gönlümün sultaný güzel.

Kumral sarý saçlarýnla, her karþýmda gördüðümde,
Duymaz mýsýn nasýl çarpar, göðsümün sol yaný güzel?

Kerem eyle, gül yüzüme, kahverengi gözlerinle,
Neþe dolu bakýþlarda, bulayým dermaný güzel.

Yorgun argýn þu baþýmý, koyuverip dizlerine,
Yaþayayým dolu dolu, o muhteþem aný güzel.

Ak gerdanda benlerini, seyredeyim doyasýya,
Kara sevda hürmetine, veriver fermaný güzel.

Bir busecik kondurayým, al yanakta gamzelere,
Halimi bil de çok görme, bu kadar ihsaný güzel.

Gece mehtap ýþýðýnda, yaslanarak omuzuma,
Hayallere dalmamýzýn yok mudur imkâný güzel?

Fýsýltýyla kulaðýma, seviyorum deyiver de,
Ersin artýk sükûnete, ruhumun isyaný güzel.

Sana olan hislerimi, böyle açýk yazdým diye,
Hemen çatýp kaþlarýný, üzme bu dil-haný güzel.



II
Es ey rüzgâr es delice, es de dinsin aðrým benim,
Düþtü yine yar aklýma, sýzlar durur baðrým benim.

Seslenirim gece gündüz, gül dalýnda bülbül gibi,
Duymaz mýsýn sevdiceðim, kimedir bu çaðrým benim?

Dalgalandýn deniz gibi, bir kararda duramadýn,
Bazen umut bazen hüsran, bozuldu ayarým benim.

Mecnun kýldýn aþkýn ile yýktýn dünyam, harap ettin,
Viran oldu gönül baðým, mümkün mü imarým benim.

Arz-ý endam eylesen de, gül yüzünle düþlerimde,
Sabah vakti olduðunda, artmakta efkârým benim.

Hasretin içimde ukdem, her nefeste alev alev,
Kor ateþe dönüþtükçe, harlanmakta narým benim.

Bir bütünden iki parça, ayrý gayrý olamaz ya,
Sen yanýmda olmadýkça, eksiktir bir yarým benim.

Çepeçevre her yanýmý, sarmýþ hüzün bulutlarý,
Kalýverdim boynum bükük, dinmez intizarým benim.

Böyle imiþ demek kader, vuslat muhal murat imiþ,
Hükmü veren vermiþ bir kez, yetmez itirazým benim.


III
Halelenmiþ ay misali, düþlerimde gül yüzün yar,
Iþýl ýþýl gözlerinse, güneþimdir gündüzün yar.

Ne baharda ne de yazda, yoktun gençlik çaðlarýmda,
Niçin böyle geç kaldýn da, açtýn baðýmda güzün yar?

Aklýmý baþýmdan alan, beni sana meftun eden,
O hülyalý bakýþlarla, neþe saçan gülüþün yar.

Kor ateþten cemre gibi, yaktýn beni, mecnun ettin,
Zaman akýp geçse bile, sönmez bir türlü közün yar.

Ak teninde benlerini, mest eyleyen cemalini,
Yâd ederim daim seni, böyle geçer her günüm yar.

Sen yoksun ya hayatýmda, bir sýkýntý hep baðrýmda,
Olur-olmaz anlarýmda, dalar boþluða gözüm yar.

O zaman da her nefeste, efkâr dolar ciðerime,
Sarýverir dört yanýmý, amansýzca bir hüzün yar.

Vurgun yemiþ yüreðimi, dinmek bilmez sýzýlarla,
Ýnsafsýzca daðlasam da, olmaz derdime çözüm yar.

Gazel yapraklarý gibi, rüzgârlara savrulsam da,
Yeþertirdi umudumu, elbet senin tek sözün yar.


IV
Periþaným yollarýnda, menziline varamadým,
Alýp seni kollarýma, doya doya saramadým.

Gece gündüz hasretinle, daldým nice hayallere,
Ne yazýk ki muradýmý, vuslatýnla karamadým.

Beni sana bende eden, ab-ý hayat gözlerinde,
O hülyalý bakýþlardan baþka bir þey aramadým.

Dayanýlmaz arzu ile o kadar çok istedim de,
Has ipekten saçlarýný, bir kez bile taramadým.

Gerçekleþmeyi bekleyip, içimde kývranan ukde:
Yorgun argýn þu baþýmý, dizlerine koyamadým.

Bir sorayým dedimse de, acep gönlün var mý diye,
Cevabýndan çekinerek, korktuðumdan soramadým.

Bana doðru koþtuðunu, düþlerimde gördüm ama
Bunu muhal bulduðumdan, hayýrlara yoramadým.

Seviyorum dersin diye, sabýrsýzca bekledim de,
Lal kesildi dudaklarýn, bu sözleri duyamadým.

Sýkça tamam dedim sana, sýnýrlarý aþmam diye,
Ama öyle aþýðým ki, söz verdim de uyamadým.


V
Ayýn þavký vurmuþ gibi bakýþlarýn hare hare,
O hülyalý bakýþlara, meftun sinem pare pare.

Iþýl ýþýl gözlerinle, emsalsiz gül cemalinle,
Yýldýzlarýn arasýnda çok farklýsýn sen mehpare.

Kumral sarý saçlarýný, dalga dalga saldýn yele,
Dokunmayý yasak ettin, yüreðimde açtýn yâre.

Arz-ý endam eyledin de, hayal meyal düþlerimde,
Bir kez bile sabah vakti, görünmedin aþikâre.

Geç yaþýmda hazan vakti, artýk kýþý bekler iken,
Cemre oldun þu baðrýma, düþüverdin ateþpâre.

Harap olmuþ gülþenimde, beklenmedik muþtu gibi,
Elvan elvan aþk renginde, açýverdin ey gülnare.

Hayran ettin her haline, saldýn beni sevdalara,
Ab-ý hayat sohbetine, müptela kýldýn dildâre.

Çöle dönmüþ yüreðime umut veren serap oldun,
Dolaþtýrdýn durdun beni, Mecnun gibi palaspare.

Çýkmaz oldun hayalimden, bende ettin beni sana,
Hasretinle yaktý ama vuslat için yoktur çare.


VI
Tut elimden tut güzelim, yol-iz bilmez divaneyim,
Ýçtim aþkýn þarabýndan, sevdan ile mestaneyim.

Iþýðýmsýn, güneþimsin, can evimde mum misali,
Dokundukça yansam bile, etrafýnda pervaneyim.

Þarký olsun türkü olsun, ister güfte, beste olsun,
Senden bir iz taþýmayan her ne varsa bigâneyim.

Gece gündüz hayal kurup, avunurum düþlerimle,
Eriyorum yudum yudum, görmez misin ne haldeyim?

Hazan iken kýþa dönmüþ, savrulmuþum gazal gibi,
Hasretinden harap oldum, yýkýk dökük viraneyim.

Tabibim ol, dermaným ol, bir deva bul þu yarama,
Tükenmiþim günden güne, gurup vakti zevaldeyim.

Koyma beni boynu bükük, böyle aciz, böyle garip,
Kollarýný sar boynuma, biraz olsun sevineyim.

Sinemdeki muradýmý, mahcup, garip naðmelerle,
Kor nefesle yalnýz sana, arz eyleyen dertli neyim.

Sitem etme, ayýp deme, ne suçum var benim bunda,
Gönlüm ferman dinlemiyor, söyle niçin yerineyim?

Sosyal Medyada Paylaşın: