Saat ikiydi, Yarý açýk pencereden, Gün ýþýðý, Çizgi halinde içeriye giriyordu, Akþamdan kalmýþ uyuyordum, Penceremin önünden geçerken, Öksürük sesine uyandým, Baþýmý hafifçe eðerek gülümsedim, Ay yüzüne vurmuþ gibi, Tüm samimiyetinle günaydýn dediðinde, Az kalsýn önüne düþüyordum, Her yerim güzelliðine kilitlenmiþ, Buyur bile edemedim, Kokun içimi darman daðýn etti, Sen beni artýk seviyordun, O elektriði ilk kývýlcýmý gördüm, Ve sana o gecemizde, Ekmek arasý sardalya kokusunda, Benimle evlenirmisin dedim, Lokmaný yutmamýþsýn ki, Yutkuna yutkuna baþýný eðerek, Evet seni seviyorum dediðinde, Dünyalar bizim sen benimdin, Artýk denizin dalgalarý, Çýlgýnça dans etmiyorlardý, Belki düðünümüzü bekliyorlardý, Ogün bugün sen benim karýmsýn…
Sami Arlan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.