demiştim

demiþtim…
iki sýrçalý köþkte yaþar hayaller
lakin tutuþamazlar el ele
imkansýzýn düþünü istiyoruz galiba
içimiz de hep büyüyen elemler
güneþ bile karardý üzüntüden
artýk bahar doðurmuyor mevsimler...
lakin…
hayatým da
hiç kimseye nankörlük yapmadým
yazýlanlarýn…
okunanlarýn….
söylenenlerin….
vicdani sorumluluðunu
herkes ruhaniyet aynasýna
yansýtsýn...
ve biliyorum ki
yürekler
ancak safiliðin
gergefinde özgürdürler
ben , sadece kendi fýrtýnasýna deðil
kasýrgalara göðüs geren yapýmla
ayaktayým.
kimseyi içimde öldürmedim.
volkanik þiirlerimin
geri dönüþü olmayan
hicranýndayým.
var nasýl bilirsen öyle bil
ve… ben hep bir sol yanýmda,
hep bir unuttuðun
yaðmurlarýmýzýn
hatýralarýný saklarým.
akþam üstü beni moralsiz
göndersen de, sözde bugün
dünya mutluluk günüymüþ! ne gam !
uðrasaydý þaþardým, semtimize
sen isteyince çiziyorsun yol haritasýný
mutsuzluðun, vesselam.
biliyorum
gideceksin bir gün, ve ben,
feryadý figan yalnýzlýðýma bürüneceðim
sensiz nasýl çalarým güllerin kapýsýný
sonbaharýn da yaþayan, solgun bakýþlarýmla
artýk bahar doðurmuyor mevsimler
ayrýlýk, hüzün ve ölüm
ne varsa sýnandý,
aþkla…
***
yusuferdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: